De huidige bewoners noemen het een “Oase van rust”, maar tot 1942 bood het monumentale pand aan Hooftskade 1 onderdak aan honderden weeskinderen. Ien Weverling (92) was één van hen: “Echt naar mijn zin had ik het natuurlijk niet, maar ik heb er wel lekker de beest uitgehangen.”

Weverling was negen jaar oud toen zij in 1935 werd geplaatst in het weeshuis. Als schoolmeisje bestond haar belangrijkste dagtaak uit breien, maar op woensdagmiddag werd er wel eens een uitstapje gemaakt: “Dan gingen wij wandelen in het Scheveningse bos”, herinnert zij zich. “Opgesteld in zo’n keurig rijtje. De mensen die wij tegenkwamen bleven dan altijd even staan en zeiden dan: ‘Ah, wat zielig, die arme weesjes’...

“Dit was onze droom, we wilden hier echt graag blijven. Tot we ons realiseerden dat we te hard hebben gewerkt en onszelf voorbij zijn gelopen.” Tot deze conclusie komt Martine Wooning, tot juni mede-eigenaar van restaurant Blij aan de Dunne Bierkade. Samen met haar man Bram verkocht ze de zaak om letterlijk de wijde wereld in te trekken. “Het restaurant was ons leven, maar als je ineens twee kindjes krijgt, veranderen je prioriteiten!”

Vijf jaar geleden startten Bram en Martine Wooning lunchroom Blij aan de Dunne Bierkade. Het bleek een gouden greep. Was de Avenue Culinair tot dat moment nog een kwakkelend zorgenkindje van de gemeente, met de komst van Blij wist een nieuwe doelgroep deze zijgracht van het Spui ook overdag te vinden...

“Elke dag ben ik bezig met sleutelen”, zegt Bart van Damme, uitbater van Café het Spui. “Er is altijd wat te doen. Dan moet ik weer een verstopping oplossen, daarna kom ik weer een kastje tegen dat scheef hangt. Maar ja, dat krijg je als je in een oud pand zit, dan ben je altijd bezig. Eigenlijk is het net als met oude auto’s, die moeten ook af en toe opgeknapt worden.”

Met dat “opknappen” doelt Van Damme op de geplande renovatie en nieuwbouw van de panden aan het Spui op de hoek met de Gedempte Gracht. Stichting Levi Lassen, grotendeels eigenaar van dit laatste stukje oude bebouwing, hoopt met de plannen 28 woningen en nieuwe bedrijfsruimten te creëren. Zowel van Damme, als zijn buurman Selcuk Kabak, zijn warm voorstander van dit idee...

DEN HAAG – De boom staat nog in de kamer, maar de vraag “waar gaan we in het nieuwe jaar naartoe?” dringt zich al langzaam aan ons op. De laatste dagen van het jaar worden vooral gebruikt om terug te kijken op de voorbijgegleden twaalf maanden. Op tv strijden Youp en Guido om Neerlands gunst, maar de Haagse regio heeft Sjaak Bral. Voor de achttiende keer op rij zegt deze cabaretier “Vaarwel” tegen het afgelopen jaar. “Ik ben er op een hele rare manier ingerold, maar daardoor heb ik wel leren zwemmen.”

Je bent begonnen als stand up comedian. Wanneer kwam het moment dat je dacht: “de oudejaarsconference is wel iets voor mij?”
“Als stand up comedian verzin je de hele dag grappen...

DEN HAAG – “Het heimwee naar Kijkduin draag ik met me mee als een lont die elke dag een stukje verder opbrandt”. Dit zijn de woorden van Mick Bal (66). Geboren en getogen Hagenees, maar reeds ruim veertig jaar woonachtig in het hoge noorden van Nederland. Nog dagelijks denkt hij weemoedig terug aan zijn jeugdjaren in de residentie. Haagse Marc zette zijn overpeinzingen op papier.

“Aan het eind van de jaren vijftig woonden wij op Scheveningen. Het waren de dagen van soberheid troef: geen warm water zonder gaspenning en wassen in de zinken teil. Ik ruik nog de zwavellucht van de op kolen rokende schoorstenen. En allerlei aloude, vergeten straattaferelen zie ik zo voor me: de scharensliep, de schillenboer en natuurlijk oude kranten ophalen voor een paar dubbeltjes...

DEN HAAG – Het Rembrandt Theater aan het Haagse Lorentzplein sloot bijna vijftig jaar geleden voorgoed zijn deuren, maar toch roept deze naam nog altijd een golf van nostalgische gevoelens op bij veel (oud) Hagenezen en, jawel, zelfs Hagenaars. In het weekend van 18 en 19 oktober is het restant van de oude bioscoopzaal nog één keer te bewonderen tijdens het Smaak van Laak festival, dat dit jaar in het oude theater neerstrijkt. “Ik moet benadrukken dat we geen films vertonen in de oude bioscoopzaal”, tempert Ellen van Beek namens het Laaktheater onverhoopt hoge verwachtingen. “We bouwen een zaal boven de Albert Heijn om tot mini bioscoop. Er komt een podium met filmdoek en we proberen een kleine tribune met veertig stoelen te bouwen...

DEN HAAG – “Maar mama, waar zijn de wapens nou?” Een klein jongetje kijkt met vragende ogen op naar zijn moeder. Zij zwijgt. Om hen heen banen tientallen belangstellenden zich een weg door flets verlichte gangen van de monumentale hospitaalbunker aan de Haagse van Ouwenlaan. “Dit gebouw had toch met oorlog te maken?”, jammert het jochie verder. “Zonder wapens is het geen oorlog!”. Een glasheldere kinderconclusie.

Voor het tweede opeenvolgende jaar opende de Stichting Europees Erfgoed Atlantikwall de gepantserde poorten van een aantal bunkers uit de Tweede Wereldoorlog. Dit tot grote vreugde van duizenden belangstellenden. En lichte verbazing van de organisatie: “Tijdens Monumentendag konden de mensen ook hier terecht...

DEN HAAG – Popstad nummer één; je tikt er tegen en het zingt. Ooit was de residentie hofleverancier van de Nederbeat op Radio Veronica voor de Scheveningse kust. In diezelfde jaren telde Den Haag één platenzaak op vijfduizend bewoners. Maar dat was vroeger. Anno 2014 ijveren rond het centrum van de Haagse binnenstad vier van de laatste zes vinylhandelaren moedig voor hun voortbestaan. “Het is geen dik belegde boterham, maar ik kan alle boeken kopen die ik hebben wil en af en toe kunnen mijn vrouw en ik op vakantie”.

“Mijn geheim? Ja… dat is een goede vraag!” Bert van der Spek, eigenaar van Bert’s Record Store aan de Stationsweg, fronst zijn wenkbrauwen als hem gevraagd wordt naar het succes van zijn winkel en het failliet van de concurrenten...

DEN HAAG – Een brede glimlach verschijnt op haar kleine gezicht. Enthousiast maakt ze zich los van haar oma en rent, zo goed en zo kwaad als ze al kan, naar het blauwe gestalte in de verte. Hoe dichter ze haar doel nadert, des te groter blijkt haar brilsmurf in het echt. Het meisje zet zich schrap, kijkt even beduusd voor zich uit en doet aarzelend twee passen naar achter. Ze vindt de blik van haar oma terug en zet het op een huilen. De foto met brilsmurf komt er niet.

Schapen en pony’s op de kinderboerderij, Oud Hollandsche spelletjes, een stoere zweefmolen, twee luchtkussens en bezoek van Piet Piraat met twee Smurfen. De winkeliersvereniging van de Betje Wolffstraat organiseerde afgelopen zaterdag voor het derde jaar op rij een kinderspeeldag voor de allerjongste wijkbewoners...

HOEK VAN HOLLAND – De echo van “Herinnert U zich deze nog?” schalt door de ruimte. Gevolgd door “De nummer één allertijden”: Zorba’s Dance van Trio Hellenique. Nee, het zijn niet de meest jeugdige gasten die deze middag in museum RockArt rondlopen. Maar diep in hun hart bleven ze allemaal jong.

Zo ook Hans van Velzen: Veertig jaar geleden startte hij als technicus aan boord van Veronicaschip de Norderney de band met het laatste uur van Radio Veronica voor de kust van Scheveningen. Vandaag start hij, met een druk op diezelfde knop, de eerste uitzending vanuit deze inmiddels gerestaureerde studio in het museum. “Dit had ik nooit verwacht”, glundert Van Velzen. “Veertig jaar geleden dacht ik: ‘Dit was het dan’. Ik had geen idee waar dit alles gebleven was...