Strandleven

“Kinderen, allemaal luisteren!”, riep een juffrouw die een klasje moeilijk opvoedbare pubers had meegebracht. “Links van mij zie je een bord met een lammetje, rechts zie je een hond en waar wij nu staan in het midden is de paal met de bal. Let dus goed op, want bij deze bal kun je ons altijd vinden. Als jullie straks de zee in gaan, mogen jullie niet verder dan tot jullie borst in het water. Als jullie dieper gaan, komen juffrouw Jansen en ik jullie persoonlijk uit het water halen en dan is deze middag strandpret voorbij! Als jullie nog vragen hebben, juffrouw Jansen en ik zitten bij de strandtent hier tegenover een kop koffie te drinken.” De twee docenten hadden zich nog niet omgedraaid, of de probleempubers schoten zo ver mogelijk het water in. Ik schudde geamuseerd mijn hoofd, en de twee meisjes naast mij lachten vrolijk mee.

“Weet je wat je moet kopen? Sunset Suncream!” Het meisje schuin voor me gooide een flesje zonnecrème in het zand en vervolgde tegen haar vriendinnen: “Echt een raar wijf in die zaak! Als ik dat flesje Sunset zou kopen, beloofde ze dat ik binnen een dag poepbruin zou zijn. Haar man en haar kinderen gebruikten het ook en het werkte geweldig! Ik heb maar gewoon Nivea gekocht!” Het groepje vriendinnen moest lachen en het zonnecrèmemeisje begon met smeren. Halverwege bedacht ze dat ze toch liever eerst ging zwemmen, en samen met een groepje meisjes vertrok ze richting zee.

De hitte van de zon brandde inmiddels aardig op mijn schouders en ik besloot voor vertrek naar huis nog een wandeltochtje te maken langs de vloedlijn. Mens en dier, jong en oud genoten van het verkoelende zeewater. Een meisje sloeg een gil toen ze voorzichtig probeerde het water in te lopen, maar werd overspoeld door een iets te hoge golf. Snel rende ze het water uit, terwijl ik haar een glimlach schonk. “Hmm, de eerste kwal deze vakantie heb ik al ontdekt”, zei ze tegen haar vriendin. Het werd tijd richting de boulevard te gaan…

Leave a reply